Vince van der Loo

Het bowltalent zit bij Vince (16) in de familie: zijn vader is vroeger Nederlands kampioen en Nederlands dubbel kampioen geweest. Toen Vince 2 jaar oud was liep hij al rond in bowlingcentra. Ook Vince zijn broer heeft op hoog niveau gebowld. “Mijn broer, Ronan, is dankzij mijn vader gaan bowlen en daarna heeft hij het fanatisme op mij overgedragen.”

Vertrouwd terrein

Het is duidelijk dat Vince talent heeft voor bowlen: “Vince heeft nog vóór COVID-19 op een toernooi voor volwassenen een Nederlandse wereldkampioen bowlen verslagen”, aldus zijn vader. Helaas heeft het coronavirus gezorgd voor beperkingen voor het bowlen in Nederland. Vince vertelt: “In Scandinavië hebben ze speciale bowlingscholen. Daar hebben ze de afgelopen 1,5 jaar gewoon door kunnen trainen. In Nederland heeft het helaas lang stilgelegen. Ik kijk ernaar uit om ook mijn buitenlandse vrienden weer eens op de bowlingbaan te zien.” Dat is één van de redenen dat hij bowlen zo leuk vindt: de vertrouwde, bekende wereld met vrienden om zich heen. Ook tijdens het Jeugd EK kende Vince vrijwel iedereen. “Je hoeft je nooit zorgen te maken. Ik voel me thuis in de bowlingwereld. Het is vertrouwd terrein.”

Trainen

Vince traint iedere week in Eindhoven en om de week in bowlingcentrum De Dolfijn in Tilburg. Iedere training duurt zo’n 2 à 4 uur. Vóór het coronavirus trainde Vince soms wel 6 keer per week. Tijdens de lock down heeft Vince veel rust gepakt. Nu traint hij 1 à 2 keer per week. “Ik merk dat ik minder goed gooi als ik heel veel bowl. Rust pakken is bevorderend voor mijn niveau tijdens wedstrijden.” Al met al komt er nog heel wat kijken bij deze sport. Zo moet je voor toernooien op hoog niveau eigenlijk altijd afreizen naar het buitenland, tenzij bijvoorbeeld het EK in eigen stad wordt georganiseerd.

Doorzettingsvermogen en rust

De afgelopen jaren is Vince mentaal erg gegroeid. Pa van der Loo vertelt: “Toen Ronan en Vince klein waren werden ze vaak boos als het niet goed ging. Sinds 2 jaar heeft de rust de overhand gekregen.” Vince vult aan: “Ik heb toernooien gespeeld waarin ik echt boos werd. Dat uitte zich dan in tegen ballen trappen, tegen muren slaan of mensen negeren. Logisch dat dit niet leuk was om naar te kijken. Na gesprekken met mijn ouders ben ik veranderd. Nu zie ik in dat boos worden averechts werd. Door rustig te blijven kan je het de tegenstander alleen maar lastiger maken.” Daar komt ook het doorzettingsvermogen om de hoek kijken: “Als ik zie dat ik achter sta, geef ik niet op. Ik heb nog nooit bij een achterstand opgegeven. Ook als ik ruim voor sta en weet dat ik ga winnen, blijf ik gefocust.”

Toekomst in Amerika?

Vince zijn talent is ook in het buitenland opgevallen. Pa van der Loo heeft zo nu en dan contact met scouts uit Amerika. Amerikaanse scholen willen hem graag een studiebeurs aanbieden zodat hij in Amerika bowlen en studie kan combineren. Een unieke kans voor Vince om zich verder te ontwikkelen. Zijn broer heeft een paar jaar terug dezelfde kans aangeboden gekregen, maar is niet gegaan. Ook Vince twijfelt nog of hij de stap gaat maken: “Ik heb hier in Nederland mijn leven dat goed gaat. Mijn ouders, broer, vrienden, school: alles is bekend, vertrouwd. In Amerika kom ik op nieuw terrein, zonder bekenden om mij heen. Dat is best spannend en doet mij twijfelen. Gelukkig hoef ik de keuze pas over 2 jaar te maken, als ik 18 ben. En dan is het nog maar zien of het aanbod van een studiebeurs er nog steeds ligt.” Voor nu focust Vince zich op de Sportbowling Tour en de Bronzen Schietspoel; de eerste twee grote bowltoernooien die op het programma staan.

Wij feliciteren Vince en zijn teamgenoten met het behalen van een bronzen en zilveren medaille op het EK Jeugd. Ook wensen wij Vince veel succes tijdens de Sportbowling Tour en de Bronzen Schietspoel!