Tickets

Tess Smit

In deze rubriek maak je kennis met verschillende sporters in Tilburg. Vandaag staat Tess (14) in de spotlights. Zij was tien jaar toen ze in maart 2017 werd benoemd tot junior ambassadeur van speelstad Tilburg bij het EK Vrouwenvoetbal. Ze maakte van dichtbij een onvergetelijke EK zomer mee waar ze haar Oranje heldinnen goud zag winnen. Inmiddels is het 3 jaar verder en is ze zelf ook hard op weg om dat Nederlands Elftal te halen. Ze zit bij de KNVB onder 14 en behoort tot de beste 20 meiden van haar leeftijd in Nederland. “Maar mijn allermooiste voetbalmoment blijft toch het EK en mijn interview als junior ambassadeur met Shanice van de Sanden. Dat vergeet ik nooit meer”.

Tess in actie op het voetbalveld

Passie voor voetbal

De liefde voor voetbal was bij Tess op jonge leeftijd al te zien. Op haar 6e begon ze met voetbal bij SV Reeshof. Ze is toen even gestopt en is gaan handballen, maar na een jaar trok ze haar voetbalschoenen weer aan; ze kon het voetbal niet missen. Op haar 11e maakte ze de overstap naar sc ’t Zand. Ze speelt daar in het hoogste onder 14 team, tussen de jongens. “We hebben wedstrijden mogen spelen tegen jeugdteams van Feyenoord en Willem II, een mooie ervaring. En afgelopen jaar werden we 1e in de tweede divisie, echt heel knap. Helaas werden we door corona niet officieel kampioen”.
Waar Tess eerst nog als vleugelaanvaller speelde, staat ze nu centraal op het middenveld. Een uitdagende positie waar je veel loopt en waar conditie, overzicht en techniek voor nodig is. “Vooral dat laatste vind ik leuk aan voetbal, dat je elke keer je techniek verbetert en nieuwe skills leert. Ook vind ik het leuk dat je samen met je teamgenoten strijdt tegen verschillende tegenstanders en dat je elkaar ziet opgroeien als je lang met elkaar speelt.”

Gescout

Al vrij snel na haar overstap naar ’t Zand werd ze gescout tijdens een buurttoernooi. Ze werd uitgenodigd bij het regio Zuid team van de KNVB, waar ze voor het eerst tussen de meiden ging voetballen.” Dit was niet de enige verandering dat jaar; ook verruilde Tess de basisschool voor de middelbare school. Ze speelde een jaar bij het regio Zuid team, maar ze had minder plezier in het voetbal, iets wat ze niet kende. Dit was ook te zien op het veld. Ze stopte met dat team en ging zich focussen op ’t Zand en op school. Ook heeft ze nog een tijd meegetraind bij een jeugdteam van Willem II. Maar aangezien hier geen vrouwentak is, was er weinig toekomstperspectief en kon ze niet mee blijven trainen. “Toen belde de keeperstrainer van dat jeugdteam van Willem II op naar mijn moeder waarom ik nergens anders voetbalde dan bij ‘t Zand. Mijn moeder legde hem uit dat ik zelf even gedag had gezegd tegen de KNVB. Toen is iemand van de KNVB na de training nog eens komen praten om mij te overtuigen terug te komen naar het regio team Zuid van de KNVB. Ik wilde dit uiteindelijk wel weer proberen!”

Future team

Na opnieuw een half jaar bij dat team bleek Tess zichtbaar beter geworden en was de voetballende uitdaging bij de meiden weg. Samen met een teamgenootje, Sofie, mocht ze vorig jaar meetrainen met het Future team. Dit zijn jongens met heel veel potentie, maar waar individuele ontwikkeling, groei en bijvoorbeeld de geboortemaand er voor zorgen dat ze een andere voetbalontwikkeling hebben. Als enige twee meiden mochten ze bij dit team aansluiten. Op deze manier bleef Tess wel bij de regionale selectie, maar kon ze voetballen met jongens, die ook nog even groot waren.

Landelijke selectie

Vanaf het moment dat je bij een regionaal onder 14 team speelt kun je uitgenodigd worden voor de ‘Landelijke groep’ van de KNVB. “Op een gegeven moment werd ik hiervoor gevraagd. Je traint dan vaker en speelt onderlinge wedstrijden en toernooien. De groep start met rond de 40 meiden maar elke keer vallen er af. Gelukkig ben ik tot nu toe elke keer uitgenodigd, waardoor ik nu bij de laatste 20 zit. Helaas kwam toen corona waardoor ik niet naar het internationaal toernooi in Duitsland kon gaan.”
Het KNVB team is dus tijdelijk stopgezet, maar Tess is blij dat ze wel weer kan voetballen bij ’t Zand. “Tijdens de eerste golf kon ik ook daar niet voetballen, toen ben ik zelf veel gaan oefenen en heb ik mijn linkerbeen flink verbeterd. Gelukkig mogen we nu wel weer trainen en onderlinge wedstrijden spelen.”

School en voetbal combineren

Voor de corona uitbraak was Tess vijf dagen per week aan het voetballen; twee avonden bij ’t Zand en twee dagen bij de KNVB. Op woensdag was ze zelfs de hele dag bij de KNVB waarbij trainingen en wedstrijden werden afgewisseld met lessen over voeding en toetsen. Op zaterdag had ze nog een wedstrijd met ’t Zand. En dan moest ze ook nog naar school.
Tess zit nu in 3 HAVO op het Beatrix College. Een school die meedenkt met sporters en waar ze het voetballen gelukkig kan combineren met school. Maar dat bleek niet zo makkelijk. “Het eerste jaar ging dat prima, maar in de tweede werd het al moeilijker combineren. Nu de KNVB is afgevallen lukt het beter.” En dat vindt ze ook erg belangrijk: “Ik wil het liefst natuurlijk profvoetbalster worden, hoop ooit bij FC Barcelona of Paris Saint Germain en natuurlijk het Nederlands elftal te spelen. Maar ik weet dat niet iedereen de top haalt. Dus ik wil mijn opties open houden en ook kijken naar een baan. In dat geval wil ik iets met sport doen, een militaire opleiding of iets met bouwkunde.”

Bij de KNVB worden de meiden goed begeleid. Ze worden aangespoord te dromen maar er wordt ook gezegd dat er maar een paar echt doorbreken. “Ze vertellen dat zolang je goed traint, luistert naar de trainers, iets doet met hun aanwijzingen en je een grote wil hebt, je het zou kunnen halen. Het is geen onmogelijke droom.”

EK Vrouwenvoetbal

Dat er geen onmogelijke dromen zijn bewezen de Oranjeleeuwinnen in 2017. Voor het eerst in de historie werden ze Europees Kampioen. Tess maakte dit EK van dichtbij mee. Zij werd in 2017 uitgekozen om junior ambassadeur te zijn voor speelstad Tilburg, waar 5 wedstrijden plaatsvonden. Samen met Kirsten van de Ven, oud-international en tegenwoordig manager vrouwenvoetbal bij de KNVB, mocht ze aanwezig zijn bij veel promotie activiteiten voor het EK en bij de wedstrijden. Hier maakte ze dan een vlog van die op diverse kanalen te zien was. Ze weet het nog als de dag van gisteren. “Het EK is het mooiste wat ik heb mogen meemaken. Ik heb zoveel mooie herinneringen: De kick off op het Pieter Vreedeplein met de Burgemeester en alle pers-aandacht, met een winnende klas in de bus naar een wedstrijd in Utrecht en natuurlijk Koningsdag in Tilburg, waar ik Koning Willem-Alexander heb ontmoet en oranje shirtjes aan de prinsessen mocht overhandigen. Maar het allermooiste moment was na de wedstrijd Nederland – België. Toen kreeg ik de kans om in de persruimte enkele vragen te stellen aan mijn favoriete speelster Shanice van de Sanden, voor mijn vlog. Dat was een van de gelukkigste dagen uit mijn leven, dat vergeet ik nooit meer.”

Hopelijk beleeft Tess nog veel nieuwe mooie momenten en komen haar dromen uit. En misschien staat ze over een paar jaar dan wel weer in de persruimte in een oranje shirt. Maar dan nu als Oranjeleeuwin, en bezorgt ze een jonge fan de mooiste dag uit haar leven.