Indy Diks

Indy, woonachtig in de Reeshof, is dagelijks met sport bezig. Ze traint vijf dagen in de week. Daarnaast geeft ze op dinsdag CrossFit training op zaterdag werkt ze in de horeca. Donderdag is rustdag. En dan zit ze ook nog op school, namelijk in het examenjaar van het Johan Cruijff College in Roosendaal. Gelukkig krijgt ze op deze school, waar alleen maar topsporters toegelaten worden, alle ruimte om te sporten. Indy: “Ik krijg twee dagen in de week vrijstelling om te kunnen trainen. Op de andere drie dagen ga ik volledig naar school.”

Sport met de paplepel ingegoten

Het sporten heeft Indy niet van een vreemde. “Ik kom uit een sportief gezien. Mijn vader was vroeger bodybuilder en weet wat hard trainen is. Mijn moeder heeft ook altijd veel gesport, gewoon omdat ze het leuk vond, en mijn broer heeft op nationaal niveau aan atletiek gedaan bij A.V. Attila.”

Een tijd geleden is de hele familie in aanraking gekomen met CrossFit. “Toen CrossFit zo’n 5 jaar geleden voor ons in beeld kwam zijn mijn moeder, mijn broer en ik dat gaan doen en later is mijn vader ook aangesloten. Deze sport past goed bij zijn sportverleden. Inmiddels lukt het mijn moeder niet meer en doen we het dus nog met drieën. Mijn broer met name voor de lol, maar mijn vader traint 5 dagen in de week samen met mij en doet ook mijn programmering. Hij doet echt alle work-outs die ik ook doe. Alleen hij moet soms wat langer herstellen dan ik”, lacht Indy. “Het is heel speciaal om samen met mijn vader te trainen.”

Van turnen naar crossfit

Indy is begonnen met crossfit toen ze 13 was. Daarvoor deed ze aan turnen en niet onverdienstelijk. “Ik heb als kind op het hoogste niveau van Nederland geturnd, ik heb 6 NK’s meegedaan. Op een gegeven moment raakte ik geblesseerd, een soort groeipijn die niet over ging. Ik besefte dat ik niet meer terug kon komen op het niveau waar mijn leeftijdsgenootjes inmiddels zaten omdat ik twee jaar zo goed als stil had gestaan. Dat besefmoment was heel confronterend. Ik heb altijd gezegd dat ik op het hoogste niveau wilde sporten of anders niet. Samen met mijn ouders heb ik de knoop doorgehakt om te stoppen. Dit was in 2017.”
Na deze beslissing heeft Indy een paar maanden niks gedaan. Vooral haar lichaam rust gegeven, na vijf jaar hard trainen. Toch was niks doen niet haar ding. Toen haar moeder en zij werden uitgenodigd om proefles CrossFit te doen in dongen was ze meteen enthousiast. Het was een hechte community waar ze zichzelf direct thuis voelde. “Ik merkte al snel dat ik er wel goed in was en veel elementen van het turnen komen terug in deze sport. De eigenaren van de CrossFit box, de ruimte waar wordt gesport, zagen dat ook en waren enthousiast. Ik heb twee jaar bij hen getraind. Toen ik naar het Johan Cruijff College ging, heb ik de overstap naar Waalwijk gemaakt, waar ik meteen een klik had met de coaches. Het klinkt heel cliché, maar zij hebben mij gebracht tot de atleet die ik nu ben. Het is echt heel tof met hen.”

Op advies van haar coaches in Waalwijk is ze inmiddels ook gaan trainen onder een nieuwe coach, zodat ze wat nieuwe prikkels krijgt. Haar nieuwe coach, Nienke van Overveld, is een bekende naam in de CrossFit wereld. Ze is de grootste crossfitatlete van Nederland. “Ik merk nu al dat ik daar zoveel nieuwe dingen van leer. Ze coacht mij online. Ik film mijn trainingen elke dag en zij geeft mij dan feedback en tips. Ik heb elke dag contact met haar. Ze maakt gepersonaliseerde trainingen, kijkt echt waar ik behoefte aan heb en kijkt naar mijn verbeterpunten.”

De diversiteit van de sport

Echt wennen hoefde Indy niet toen ze overstapte van turnen naar CrossFit. “Diverse technieken en onderdelen kende ik uit het turnen, maar ik moest ook veel nieuwe dingen leren.” Toch vindt ze de turnonderdelen als op je handen lopen, touwklimmen, je optrekken en gewichten het leukste. “Hier ben ik ook het beste in. Dit deed ik al 7 jaar, dus het zit in mijn systeem. Hardlopen, fietsen, roeien en burpees vind ik minder leuk, maar dat hoort erbij. Mijn coach verwerkt deze elementen nu in speciale op maat gemaakte work-outs. Hardlopen wordt bijvoorbeeld gecombineerd met turnonderdelen, waardoor ik de oefening minder erg vind.”

Naast overeenkomsten met het turnen, heeft CrossFit ook veel verschillen. Zo is de sfeer heel anders. “Bij turnen wilde je een tegenstander bijna tackelen voordat diegene op moest. Er is daar veel afgunst naar elkaar toe, er heerst geen leuke sfeer. Bij CrossFit is dit zo anders. Hier praat je met elkaar, moedig je elkaar aan en je geeft een boks na een training of wedstrijd. Het is een echte community.”

Wedstrijden

Naast veel trainen doet Indy doet ook aan wedstrijden mee, zo’n 3 tot 4 wedstrijden per jaar. Dit is ook genoeg in een jaar, een wedstrijd vergt namelijk veel van je lichaam en je moet er lang van herstellen. “Mijn eerste wedstrijd had ik toen ik net een half jaar op CrossFit zat. Daar werd ik derde, wat niemand had verwacht. Dit was in de leeftijdscategorie 14-15. Je hebt ook 16-17 en daarna is het 18+.”

Je kunt niet zomaar aan crossfitwedstrijden meedoen. Er zijn wedstrijden op verschillende niveaus en je moet goed kijken waar je niveau ligt. Vervolgens moet je je zien te kwalificeren. Dit gaat online. Indy legt uit: “Je schrijft je in voor een wedstrijd naar keuze. Daarna stuurt de organisatie enkele work-outs op die je in je eigen CrossFit box moet doen. Deze film je, upload je op YouTube en stuur je naar de organisatie. Zij controleren dan je video. Hier komt dan een leaderbord uit, zoals dat heet in de CrossFit wereld. Zit je bij de top, dan wordt je uitgenodigd voor de finale. Je kunt zelf er voor kiezen of je meedoet aan die finale. Er komen namelijk best wat kosten bij kijken.”
De finale vindt vaak pas enkele weken later plaats. Toch kun je er niet echt voor trainen. “Je weet pas in de week voor die finale wat de oefeningen zijn, soms zelfs pas een dag van te voren. Alle finalisten krijgen deze dan tegelijk te horen. Het kan van alles zijn. Pas moest ik zelfs een work-out doen met lopen en schieten, iets wat ik nog nooit had gedaan. Dit vind ik ook leuk aan CrossFit. Je moet gewoon alles kunnen.” Het kan zijn dat je op een onderdeel minder presteert, maar zelfs dan kun je nog winnen. Je krijgt namelijk per onderdeel punten. “Als je bij een hardloopwedstrijd op het begin niet voorop loopt ga je de wedstrijd nooit meer winnen, maar als je bij een CrossFit wedstrijd op het begin een keer onderin eindigt kun je nog steeds winnen.”

Beste van Europa

Indy viel al snel op bij wedstrijden. Ze hoorde in haar categorie 16-17 jaar zelfs tot de besten van Europa. Het afgelopen jaar deed ze mee aan twee Europese wedstrijden. Ze werd in het voorjaar 6e bij een Europese wedstrijd in Nederland en in juni deed ze mee aan het nationaal kampioenschap van Frankrijk, waar ook internationale atleten aan mee mochten doen. Als 2e kwalificeerde ze zich voor de finale, die een heel weekend duurde. Uiteindelijk werd ze 3e, een topprestatie. “Het toernooi was ontzettend tof, maar ook heel intensief. Vijf jaar geleden heb ik gezegd als ik ooit naar een Europese wedstrijd mag, dan heb ik het gemaakt. En toen kwamen er dus twee Europese wedstrijden. Ik heb daar zo naar toegeleefd en getraind, dat het daarna ook echt op was. Ik mocht van mijn trainers daarna een week niet in de box komen om te trainen. Het is belangrijk om goede coaches te hebben die je daarin begeleiden, anders raak je overtraind.”

Plekje claimen bij de volwassenen

Sinds dit seizoen zit Indy bij de volwassenen. “Ik sta weer op 0 en moet mijn plekje weer zien te claimen. Ik wil nu vooral wedstrijden draaien en ervaring opdoen tussen de volwassenen.” En dat gaat haar goed af. Ze heeft inmiddels haar eerste wedstrijd achter de rug. “Ik ging de kwalificaties vooral in met het idee om te kijken waar ik stond, zonder verwachtingen. En toen stond ik opeens in de A-finale, bij de Elite, dat is het hoogste niveau. Ik was als 27e van de 30 geplaatst. Ik ben toen uiteindelijk 6e geworden in de finale en heb zelfs een event (work-out) gewonnen! Dit was een barbell work-out, met een halter die je vanuit een squad moet optillen. Het gewicht gaat dan elke keer omhoog. Uiteindelijk kon ik als enige 97,5 tillen. Het publiek werd helemaal wild. Dat was echt sick en heel bijzonder. Zeker omdat het de eerste wedstrijd voor mij was bij de volwassenen. Het hele weekend ging het op de tribunes over dat 18-jarige meisje dat een event won.”
Doordat ze het event won lag er opeens weer druk op haar schouders, terwijl ze heel onbevangen de wedstrijd in ging. Gelukkig kan Indy tegenwoordig beter met de druk omgaan. “Een paar jaar terug kon ik echt wakker liggen of niet eten voor een wedstrijd van de spanning. De druk lag hoog, ik wilde laten zien dat ik het kon. Nu heb ik daar al grote stappen in gemaakt, kan er al beter mee omgaan.”

Toekomst

De eerste wedstrijd ging Indy dus goed af, maar de concurrentie bij de volwassenen is vele malen groter. Genoeg werk aan de winkel dus de komende tijd. “De gemiddelde leeftijd van de atleten die nu aan de top staan wereldwijd is 26, 27 jaar. Dus ik heb nog 8 jaar om daar te komen,” lacht Indy.
Ze vervolgt: “Het belangrijkste vind ik dat ik er plezier in blijf houden. Dit is geen sport die je tot je 40e blijf doen, dus zolang ik het vol houd, het leuk blijf vinden en het kan combineren met mijn studie en mijn sociaal leven is het goed. Ik wil me richten op de Europese top en denk dat ik dat over enkele jaren kan halen op de manier hoe ik nu mijn sport beoefen en beleef. Daar wil ik zeker alles voor doen. En alles wat daar extra uit gaat komen vind ik geweldig. Maar het moet wel goed voelen, fysiek en mentaal. Ik mag nu denk ik al trots zijn op wat ik heb bereikt maar natuurlijk hoop ik dat daar nog wat bijkomt.”

Ook hoopt Indy dat er ooit nog een groot CrossFit evenement naar Tilburg komt. “De Koepelhal zou een mooie plek zijn hiervoor. CrossFit is echt een leuke kijksport, de sfeer bij de wedstrijden is top en zo’n evenement is een goede manier om mensen echt kennis te laten maken met de sport. Want dan zul je zien dat echt iedereen aan crossfit kan doen, ieder op zijn of haar eigen niveau!”